In een tijd als deze is de komst van digitale hulpverlening een goede toevoeging op de reguliere hulpverlening. Zo kunnen coaching en therapie gewoon doorgaan. Maar digitale hulpverlening kan ook ná de periode met coronamaatregelen aanvulling bieden in sommige situaties.
Denk aan therapiegroepen voor kinderen met autisme, die het moeilijk vinden om met anderen in een ruimte te zijn en te praten. Of aan bijeenkomsten voor gezinnen met ouders met een drukke werkagenda. Welke voorbeelden kan jij bedenken? In welke situaties werkt digitale hulpverlening misschien nog wel beter dan reguliere hulp? En wanneer werkt dit minder goed?
-
Dit onderwerp is gewijzigd 3 weken, 2 dagen geleden door Ismay Gossen.